. 1996 දී යුනෙස්කෝව විසින් හදුන්වා දෙන ලද
අධ්‍යාපනයට සම්බන්ධ මූලික කුළුණු හතර නම් කර ඉන් එකක් වර්තමාන ශ්‍රී ලංකික සමාජයට
ඇති වැදගත්කම
. 1996 දී යුනෙස්කෝව විසින් හදුන්වා දෙන ලද
අධ්‍යාපනයට සම්බන්ධ මූලික කුළුණු හතර නම් කර ඉන් එකක් වර්තමාන ශ්‍රී ලංකික සමාජයට
ඇති වැදගත්කම
ලෝක අධ්‍යාපනය
පිළිබඳ නවතම චින්තනය - (LEARNING THE
TREASUR WITH IN) එනම් 1996
ජැක්ස් ඩෙලෝ ජ්‍යාත්‍යන්තර කොමිෂන් වාර්තාව දක්වන පරිදි දැනුම ආකල් කුසලතා
පුළුල් කර ගිනිමින් අඛණ්ඩව වෙනස් වන සංකීරණ අන්තර් සබඳතා ඇති ලෝකයට හැඩ ගැසීමට
හැකියාව ලබා ගැනීම කළ යුත්තේ ස්ථම්භ 4ක් වටා ගොඩ නැගී ඇති ඉගෙනුම් ක්‍රියාවලි සතරක් අනුව බව ඉදිරිපත් කර ඇත.
1.
දැනුම ලබා ගැනීමට
ඉගෙනුම.
2.
ක්‍රියාවේ නිරත වීමට
ඉගෙනුම.
3.
අන්‍යයන් සමග ජීවත්
වීමට ඉගෙනුම.
4.
දිවි පැවැත්ම සඳහා
ඉගෙනුම.
ලෝකය ගෝලීයකරණ ක්‍රියාවලිය
හා ලෝක ගම්මානයක් වීම නිසා අධ්‍යාපනය නව මාවතකට පිවිසියේය. මෙහිදී මතුවන
දැනුම සංනිවේදනය කිරීම ප්‍රචාරය කිරීම හා
ගබඩා කිරීම නිසා අධ්‍යාපන මත අඛණ්ඩව මතු වන දැනුම සම්ප්‍රේශණය කිරීම හා පුද්ගල
වර්ධනය හා සමාජීය වර්ධනය සාක්ෂාත් කිරීම බව මූලික කොට ගෙන මෙම වාර්තාව ඉදිරිපත් කර
ඇත.
ලාංකීය සමාජ සංධර්භය තුළ මෙකී නිර්ණායක
කෙතරම් දුරට බල ගැන්වේද යන්න ගැටළු සහගතය. වත්මන් සාමාජ ආර්ථික ප්‍රවණතා
විමසීමේදී අධ්‍යාපනයෙහි ඇති ඵලදායී බොහෝ
දුරට එක් පාර්ශවයකට පමණක් සීමා වී ඇති බව
පෙනේ. එනම් ක්‍රියාවේ නිරතවීමට ඉගෙනීම යන කාරණාව විමසීමේ දී වත්මන් ශ්‍රී ලාංකීය
අධ්‍යාපන රටාව තුළ සැමට සමව එම අධ්‍යාපනය තුළින් යහපත් දිවිපැවැත්ම සඳහා
පිටුබලයක් ලැබේද යන්න විවාදාපන්නය. අධ්‍යාපනය ලබා දීම තුළින් ජීවත් වීටම සුදුසු
ආර්ථික පරිසරයක් ගොඩ නැංවීම මනා පෞරුෂයක්
ගොඩනැගීමේ එක් පැති කඩකි. රාජ්‍ය අධ්‍යාපන ක්‍රමවේදයන් මෑතක දී සැලකිය යුතු වෙනසකට
ලක්වීම අගය කල යුතු අතර නව ලොවට ගැලපෙන පරිදි විෂය මාලා සංවර්ධන හා අවශ්‍ය පහසුකම්
සැපයීම මෙහිලා අදහස් කරන ලදි. නමුත් මෙම ක්‍රමවේදයන් ආරම්භ කිරීම පමණක්ම
නොසෑහෙන අතර ඒවා පවත්වාගෙන යාම සඳහා
පහසුකම් සැපයීම හා අධීක්ෂණ ක්‍රියා වලිය දුර්වලය අතින් අප තවමත් දුරුවලය . තවද ලාංකීය අධ්‍යාපන රටාව ප්‍රාථමික ශ්‍රේණියේ
සිට උපාධිය දක්වා ඉලක්කගතව ක්‍රියාත්මක වුවත් බොහෝවිට සාමාන්‍ය පෙළ කඩඉමදී ඇද
හැලෙන සිසු ප්‍රතිශතය විශාලය. එහිදී ඔවුන් නගා සිටුවීමට හෝ වෙනත් පැතිකඩ සඳහා යොමු
වීමට නිශ්චිත ක්‍රමවේදයක් නොමැත. බොහෝවිට නියමිත දැක්මක් හෝ ඉලක්කයක් නොමැතිව අධ්‍යාපනය
ලබන ග්‍රාමීය තරුණ පරුපුර මෙම අවාසනාවන්ත තත්වයට මුහුණ දී ඇත. මෙයට ඔවුන්ගේ
පාරිසරික හා සාමාජීය වටපිටාවත් ආකල්පත් හේතු වී ඇත. බොහෝ තරුණ තරුණියන් තාවකාලික
රැකියා සඳහා පිවිසෙන අතර අධ්‍යාපනය නවතා දමයි. අඛණ්ඩ අධ්‍යාපන ක්‍රමවේදයක් නොමැති
කමින් නොයෙකු ශ්‍රම සූරාකන්නන්ගේ ගොදුරු
බවට පත්වීම ශෝකජනකය. ක්‍රියාවේ නිරතවීමට ඉගෙනීම
මගින් යහපත් ආර්ථික සාමාජික ජීවිතයක් ගොඩනගා ගැනීම අපේක්ෂා කෙරේ. මෙහිදී වැඩි අවධානයක් යොමු කරනුයේ වෘත්තීය
පුහුණුව ලබා ගැනීම හා වෘත්තීය දක්ෂතා ප්‍රගුණ
කිරීමයි. මෙරට ආර්ථිකයට වැඩි විදේශ
විනිමයක් සපයා දෙන විදේශගත ශ්‍රමිකයන් බොහෝ දෙනෙක් නිසි පුහුණුවකින් තොරව විදේශගත
වූවෝ වෙති. නිසි පුහුණුවක් තුළින් වෘත්තීය
දක්ෂතා ඉහල දැමීම හරහා වැඩි ශ්‍රමික ඉල්ලුමක් සපයා ගත හැක. එමගින් ආර්ථික වශයෙන්
සංවර්ධනය ඇති කරගත හැකි අතරම රැකියා අවස්ථා සුලභ කළ හැක. තවද මෑතක් වනතුරු විශ්වවිද්‍යාලයට ඇතුළත්වීම
පමණක්ම මූලික කරගනිමින් බොහෝ පිරිස් ශ්‍රාස්ත්‍රීය අංශය පමණක් හැදෑරූ අතර එමගින්
බිහිවූ උපාධිධාරීන් ගෙන් රටට සිදුවූ සේවාව එක්තරා පැතිකඩකට පමණක් සීමා වූ බව
පෙනේ. වත්මන් ලෝකයේ නවතාවයන්ට ගැලපෙන පරිදි ඉගෙනුම් ක්‍රමවේද වෙනස් නොවීම මෙයට
හේතුවයි. නිෂ්පාදන ක්‍රියාවලිය අතින් ඉතා දුර්වල මට්ටමක ඇති අප රටේ ආර්ථික ක්‍රියාවලිය
නඟා සිටුවීමට දැනුමෙන් හා හැකියාවන්ගෙන් පිරිපුන් වෘත්තිකයන් පිරිසක් අප රටට අත්‍යාවශ්‍ය
කර තිබේ. ඒ සඳහා නිසි ක්‍රමවේදයක් හා
සුරක්ෂිත දැක්මක් යටතේ අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්ති සංවර්ධනය විය යුතුව ඇත. ඒ සඳහා රාජ්‍ය
අංශයේ හා පෞද්ගලික අංශයේ දායකත්වය ලබා ගත
යුතුව ඇත. රටක බිහිවන වෘත්තිකයන් එම රටේ දියුණුව හා අනිවාර්‍ය ලෙසම සම්බන්ධ වේ. එම
සම්පත් නිසි පරිදි කළමණාකරණය කර ගැනීමද ඉතා වැදගත් වේ. තවද ඒසේ බිහිවන විද්වතුන්
බුද්ධිගලනයට ලක්වීමද අප රට මුහුණ දෙන බරපතල ගැටළුවකි.
එම තත්වයන් වලක්වා
ගනිමින් ක්‍රියාවේ නිරතවීම සඳහා ඉගෙනීමේ
ප්‍රතිපත්තිය නිසි ලෙස බලගන්වා යහපත් සමාජයක් බිහිකිරීමට සැමගේ අවධානය යොමු කළ
යුතුය.
No comments:
Post a Comment